Kolejne upadki

"Mam oczy jasne Gdy na Ciebie patrzę Mam oczy czarne Gdy przez Ciebie płaczę By nie oszaleć Piję napój ten co zawsze I z oczu śpiącej duszy Gubię portret Twój "

Przepraszam ze nie potrafiłam dłużej milczeć
Co noc wylewając całą purpurę tłumionych emocji
Przez ciebie każdego wieczoru kąpałam się
W zimnej wodzie własnej krwi
Odeszłam, by przez twoją miłość nie umrzeć

Trzymając się krawędzi
Błagałam byście mnie wciągnęli
Nie miałam już siły
Puściłam się. Tym razem nie wzlecę
Rany - tam gdzie moje skrzydła były
To przez was zostały wyrwane

Leżąc na dnie samotności
Słuchałam najpiękniejszej pieśni
Śpiewała moja krew, łzy i roztrzaskane serce
Słuchając jej ujrzałam wyciągniętą rękę

Znów mnie podnieśliście
Choć wcześniej na krzyk potrzaskanej duszy
Nie zwracaliście uwagi, teraz się martwicie
Ale dziękuję wam – bo jesteście

Lecz choć mnie wyciągnęliście
Ja cały czas stoję na krawędzi
Nie wiem kiedy znów spadnę
Wiem, że następnym razem nie wstanę
Ze już odejdę. Na zawsze.
I na nigdy…

Dedykowane osobom dla ktorych zyje i ktore mimo wszystko przy mnie sa... dziekuje Łukaszowi, Agacie, Sylwii W., Sylwii Z... i oczywiscie Asi... ciesze sie ze cie poznalam...

autor

CzarnaRoza

Napisany: 2007-03-19 Dodano: 2007-03-18 20:51:34

Ten wiersz przeczytano 446 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie