Kolejny raz...

Dedykuje osobie..która straciła kogoś..i woli o nim zapomnieć.. niż sie z tym zmierzyć

Stanąwszy za oczyma przeznaczenia,
pierwszy za ostatnimi wstecz,
widziałam jak Boga opuściło serce...
Widziałam jak najpiękniejsza rzecz odeszła precz...

Widziałam to, co dane widzieć nielicznym,
widziałam to, co nieliczni widzieli przez chwilę,
widziałam chwilę, której nie zapomnę na wieki,
i która sen zmywa z mojej powieki..

Słyszałam słowa, których nigdy bym nie powtórzyła nawet własnym dzieciom,
słyszałam płacz, który z serca wyciskał łzy,
słyszałam Ciszę piękną jak nigdy,
tak martwą..
potężną..nie czyniącą krzywdy..

Zaszczyt spotkał mnie,
wśród milionów dostałam
miejsce w pierwszym rzędzie,
na sztukę wystawianą tylko raz
w której głównym i jedynym aktorem była śmierć...
ktorej nie chce zabić czas..

Jej postawa- nieskończoność idealnych krzywizn,
jej głos- modulacja ciszy,
jej wygląd- wyjątkowo niepodobny do wszystkiego,
jej wzrok- wszechświat by pochłonął, obrócił w nic i zniknął.

stanęła nad pijanym światem..
i jednym ruchem zatrzymała najżywsze serce..
i tylko łza jej spłynęła..
na te nielitościwe..okrutne ręce..


Z tą Wiarą, która by słońce ruszyła,
z tą Wiarą, która nadzieję naszą zabiła,
z tą Wiarą równie mocną zdeptała jedno jeden płomieć..
Ta wiara...oddaliła tę osobę do ludzkich martwych wspomnień..

My- pionki w grze,cegiełki w murze,
kredki w dziecięcych dłoniach.
Bijemy się a nie widzimy..że to przez nas..
smierć spracowana..ociera pot..
płynący po skroniach..

Chciałaś by on był przy tobie!? powiedz!
o tym sniłaś?!
Ale terz wolisz milczeń..nie chcesz wspominać..
widzisz? ! nic się nie nauczyłaś..

autor

Angel-in-dark

Napisany: 2005-04-22 Dodano: 2005-04-22 14:05:38

Ten wiersz przeczytano 540 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie