Kołyska nieba

Miłość to ulotne skinienie które warto złapać

W kołysce nieba wydani oddechem gwiazd
wędrujemy ślepi błękitem rozmazani
podpływamy do wybrzeży karmionych wzrokiem nocy
w niewinnością skropione szaty ubierani

oceany piękna poją usta nieśmiałe
kroplami świtu, skradającego spojrzeniem marzenia
zerwane uśmiechy wargom spłoszonym zanoszę
pojmany zachłannym morzem uniesienia

mkniemy wzburzonymi kosmykami wiatrów
szept podglądany zawstydzony się skryje
nagim narodzonym zaklęciem nocy
swym podmuchem krainy zmysłowe uszyje

autor

frustrat

Napisany: 2005-06-10 Dodano: 2005-06-16 19:45:09

Ten wiersz przeczytano 387 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie