Koniec

Ofiary szatana
zwykłego przypadku
ludzie ze świata odpadków
martwe oceany uczuć
wieczna degradacja,
śmierć w oczach i ciągła stagnacja
Więc po co i na co
wciąż męczyc się muszę
Dlaczego oddychać mi każą
z zamkniętą buzią
Dlaczego patrzeć mi każą
gdy mydlą oczy zabobonami

Proszę odejdzcie,
dajcie mi spokój!
wasze sumienia mnie nie uratują

Pozwólcie odejść...
w ciszy
pomiędzy wierszowane
rzędy krzyży

Ludziom, którzy każdego dnia wkładają nowe maski...

autor

czarnulka20

Napisany: 2001-02-12 Dodano: 2004-11-04 11:17:34

Ten wiersz przeczytano 617 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie