Kontr-a-punkt

...dobrze, że nie byłem pijany...

...i tak to się kończy
Miłość zamienia się w pogardę
A ja chcę się od tego odciąć
I wyrzucić to wszystko na wysypisko uczuć
Przygodni przyjaciele...każdy wie...a ja?
Topię smutki...już nie mogę...
Kto zabrał cząstkę mnie?
W moich oczach czai się ból
Ból boleści...ból samego siebie
Już nie ufam...już nie będę sobą...
Już kolejna maska zasłania me oblicze
Gdybym tak mógł kontrolować...kontrolować moje zmysły
Jestem zmęczony...zmęczony tym, że rzeczy się gubią
I udaję siebie...dla siebie...a moja łza nie jest słona
Jest słodka jak krew
Nie podchodź do mnie...jestem gorzki, odosobniony...nie chcę...
Czasami powitania bolą...agresja w czystej postaci
Chciałbym wrócić do mego dzieciństwa
Tam nie ma nic, co mogłoby przerazić moje sumienie
Zamykam oczy i zasypiam
...jutro zacznę umierać na nowo...
...dzieckiem będę nawet tam gdzie mnie nie będzie...

...dobrze, że nie byłem bardzo pijany...

autor

Quicksand Jesus

Napisany: 2005-11-18 Dodano: 2005-11-22 18:19:10

Ten wiersz przeczytano 391 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie