Miłość potrafi rujnować ...
... mimo wszystkich nieprzespanych nocy ...
W ciemną, księżycową noc,
gdy w oknach pogasły już swiatła,
ona nie umiała znowu zasnąć,
morze łez w poduszkę wylewała ...
Cierpienie nie dawało jej spokoju,
smutek zaglądał jej w oczy,
łzy spływały strumieniami ...
tamtej bezgwiezdnej nocy ....
I nagle chmury zasłoniły niebo,
księżyc schował się za nimi,
a w jej pokoju błyszczała żyletka,
a na rękawie kropelki krwi ...
Kolejna osoba zakończyła swe życie,
ciemnej,smutnej nocy,
jedynym świadkiem był niemy księżyc,
który nie umiał chmur przegonić ...
Bo nawet dzisiaj gdy przyjdzie mrok,
odejdzie kolejna osoba,
która nie miała już siły by żyć
- miłość potrafi rujnować ....
Ludzie są naiwni, widzą uśmiech i myślą, że tak jest naprawdę
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.