Konwulsje

idziesz ulicami miasta światła,
neony co rusz wdzięczą sie do
Ciebie niczym prostytutki,
w tej dżungli smutku i samotności,
jesteś tylko cieniem,

obrazy dzieciństwa
niepokoją Twoje myśli,
biegniesz jak najdalej od całej
tej brudnej rzeczywistości,
w melancholii ukrywasz swoje marzenia,

zatrzymujesz sie co jakiś czas
by zobaczyć ile Ciebie już umarło,
wszystko kiedyś przemija,
musisz sie z tym pogodzić,
nie brnij w złudzenia,

jak narkoman na głodzie
potrzebujesz impulsu do życia,
krzyczysz, miotasz sie,płaczesz,
gdzie jest sens tego wszystkiego,
zamykasz oczy - wtedy jest bezpiecznie.

autor

Caym

Napisany: 2008-12-10 Dodano: 2008-12-16 11:06:14

Ten wiersz przeczytano 503 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie