Kot

Kot to mądre zwierze chociaż głupim się wydaje; bo chodzi własnymi drogami?
A kto tak z gracją się porusza? Stawia łapki twardo i śmiało, wcale się nie lęka.

Pod drzwiami na nas czasem czeka- zupełnie jak wierna psina wita sie z nami chodź uczucia gdzieś tam skrywa.
Nie macha ogonkiem ani nie szczeka.
Przychodzi i patrząc na nas coś tam sobie mruczy.
Ni to piosnka, ni to mowa; jakieś kocie myśli.

A kiedy coś zbroi nie chowa się , nie ucieka. Obojętnie idzie dalej, przed siebie do swojego koszyka.

Poszczępi kłębek wełny, zaplącze się biedak zupełnie , lecz umie wyjść z opresji,
zawsze spada na cztery łapy.

Poznaje tego kota!
Ma uczucia, lecz je chowa, ma swe drogi i nimi kroczy.
Rzadko pozwala sobie na towarzystwo.
Nie poddaje sie nigdy i szuka swego szczęścia.
Pecha sie nie obawia, potrafi znaleźć wyjście. Jak nie jedno to drugie, powtarza- zostają jeszcze okna.

Stąpa mocno po ziemi, bo wiarę ma silną, docenia boże dary.
Tak mocno kocha życie, zawsze mówi- umierać jeszcze nie warto!

autor

Twoja

Dodano: 2007-05-08 11:22:36

Ten wiersz przeczytano 631 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie