Krok na przód

Z pewnych przyczyn zamieszczam ten wiersz dzisiaj, a ni jutro jak planowałam. :)

Leżysz jak czarny kot i leniwie podnosisz powieki, nie widzisz szans by dalej trwać w tej ciszy.
Jak mgła rozpływasz się i znów podążasz ku bram przeszłości, otwierając własną beznadzieją jej trzeszczące, stare bramy.

Wstań i nie cofaj się wstecz, a gdy czujesz, że życie jak przeklęty tor prowadzi cię na zgubę, podnieś głowę w górę- nie tylko tam szukaj pomocy.
Walcz tez sam by pokochać przyszłość.

Ten świat jest drogą, która ma trzy oblicza- daje nam szansę, uczy nienawiści, pokazuje dobro.
Nie zawsze nas prowadzi w to samo miejsce.

Czasem świeci nam słońce, czasem idzie za nami wiatr i burza.
Nikt nie powiedział,że będzie łatwo,
że będziemy bezpieczni jak małe dziecię pilnie strzeżone miłością matki,
nie zaznamy życia goryczy.

Wciąż jest ten promyk nadziei, że lepsze będzie jutro, że zapuka do drzwi miłość, że szczęście wpadnie przez okno.

Bo Bóg nam dał tą chwilę radości by nie patrzeć za siebie, poczuć smak, by docenić to dobro.

autor

Twoja

Dodano: 2007-05-07 09:49:51

Ten wiersz przeczytano 529 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie