Kowal życia
Na wzgórzu z kuźni
Dym leci z komina
A środku on pracuje
W pocie czoła
Nad paleniskiem stoi
W kowadło uderza
Raz w ogniu raz w wodzie
By dzieło zahartować
Pracuje do końca
Wykuwa własne życie
Na wzgórzu z kuźni
Dym leci z komina
A środku on pracuje
W pocie czoła
Nad paleniskiem stoi
W kowadło uderza
Raz w ogniu raz w wodzie
By dzieło zahartować
Pracuje do końca
Wykuwa własne życie
Komentarze (2)
oczami wyobraźni i dzięki użytym środkom w wierszu
widzę i słyszę tego kowala, forma krótka przekazująca
istotne treści, każdy z nas kuje swój los co z tego
wyjdzie pokaże czas
każdy jest kowalem swego losu ...przedstawiłeś to w
bardzo prosty sposób ..pozdrawiam