Królowa Śniegu

Idę po śniegu. Skrzypi lód.
Ugina się zimna tafla.
Nie lękam się, że spadnę w dół,
Że w twardą bryłę zamarznę.

Mocną krą będziesz, jeśli chcesz.
Blask słońca nie stopi marzeń.
Na swych ramionach nieś mnie w sen,
Oprószmy świat śniegiem wrażeń.

Pod nami życie szemrze: chodź.
Ponad głowami niebiosa.
Zostańmy w świecie, gdzie błyszczy noc
Soplami mokrej tęsknoty.

Włożę Ci śniegu kulę w pierś,
Jeśli Twe serce ustało.
Do zamku w chmurach porwę hen,
By gradem ból wystukało.

Coś w oku Twoim mieni się,
Mrużysz bolące powieki.
Spójrz w lustro- ujrzysz biały cierń-
Tkwić będzie w nim już na wieki.

autor

Tristia

Napisany: 2007-06-21 Dodano: 2007-06-21 23:27:17

Ten wiersz przeczytano 456 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie