Kroniki Sybilli-22-Uniwersum X

rozdział 22

Ciało Isztar zanurzyło się w odmętach cieczy, by po chwili wyłonić się z nich. Na jej alabastrowym ciele pojawiły się dziwne znaki, dotąd nikomu nieznane, pokrywając każdy centymetr, nawet twarz. Jednak z chwilą zetknięcia się z powietrzem, symbole zanikały, a jej skóra na powrót nabierała oliwkowego odcienia. Wróciła Sybilla. Jej rozum nie do końca ogarniał to co zobaczył, mimo to była pewna, że dotknęła przyszłości ludzkości. Czy podróż wśród gwiazd jest ich przeznaczeniem ? Czy ich rasa zasługuje na to ? Czy będą gotowi na prawdę ?
W świątyni panowała cisza, wszystkie kapłanki obserwowały w milczeniu, jak Sybilla wychodzi z basenu. Kiedy już jej ciało wróciło do równowagi, jedna z kapłanek entu podeszła do niej z lnianym kawałkiem materiału, okrywając ją.
- Jak masz na imię? - zapytała Sybilla spoglądając na nią
- Zoe, pani - odpowiedziała posłusznie.
- Przygotuj mi więc Zoe kąpiel,z sandałowcem i jaśminem - rozkazała Sybilla.
- Pani...- dało się słyszeć głos starej kapłanki - usługiwać mogą Ci tylko naditu, entu nie są tego godne.
- Inanno - zwróciła się do niej Sybilla z pogardą w oczach - od tej pory, to ja tu jestem arcykapłanką, i to ja decyduję o tym, co jest tu godne, a co nie. A teraz bądź tak dobra i poślij po kaligrafa, najlepiej młodego i umiejącego szkicować.
Stara kapłanka ukłoniła się i odeszła, a wraz z nią Zoe. Sybilla spojrzała na pozostałe kapłanki. Wyraźnie wyczuwała w powietrzu zapach strachu, wymieszanego jednak z ciekawością.
- Potrzebuję jeszcze jednej służki, najlepiej z kasty entu - rzekła spokojnie, rozglądając się po kobietach.Po chwili, podeszła do niej jedna z nich, w czarnym peplos, oznaczającym jej przynależność do entu. Mimo ,że rudowłosa, jej oprawa oczu była ciemna, a same oczy jak węgielki.
- Jak cię zwą ? -zapytała arcykapłanka.
- Noemi - odpowiedziała.
- Noemi - powtórzyła za nią Sybilla, jakby zapamiętując jej imię i po chwili dodała - Przynieś do moich komnat wszystkie księgi z spisem całego inwentarza. A potem powiadom wszystkie kapłanki bez względu na kastę, stan i wiek, by w południe zebrały się w ogrodzie.
- W Świętym Ogrodzie? -zapytała Noemi nie dowierzając.
- A jest jakiś inny? - zagadnęła arcykapłanka. Zmieszana entu, patrzyła na nią i w końcu wyznała:
- Święty Ogród był dla nas zakazany.
Sybilla spojrzała na nią i pozostałe jej towarzyszki. Zaczynała rozumieć, przez co te kobiety musiały przechodzić.
- Od dziś, wiele się tu zmieni - rzekła , po czym obróciła się i znikła mrokach świątyni.

autor

Assassin Fox

Napisany: 2018-04-27 Dodano: 2018-04-27 09:33:58

Ten wiersz przeczytano 1322 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bajka Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie