Kryterium wartości
Nie ma drogi bez zakretów
I rozgałęzień
Nie dostrzeżone co dalej
I bez konsekwencji
Inspirowane ciemnością
Lub fałszywym wizerunkiem
Co prawdziwe?
Nieważna filozofia pytań
Bez odpowiedzi
Albo z ich nadmiarem
I pytam sie Ciebie
Stojąc na rozstaju
Milczysz
Przecież zdecyduja jeden krok
Zbyt pochopny
Jak wrócić?
Droga znowu biegnie przed siebie
Zniknąłeś mi z oczu
Setki pytań Twoich - filozofie
Krąży w głowie
Nie pozostawiłeś odpowiedzi
Były zbyt nierealne
Kroczę wśród abstrakcyjnych
Wartości
Rozgałęziona jak moja droga
I drzewo
Zakorzeniona w kryterium
Prawdy i cnoty
Nierealnej...
Komentarze (1)
kroczę nierealnie - jak moja droga bez wartości,
Dori, świat uznaje jedynie wartość pieniądza i to jest
w całości najokrutniejsze!