Krzesany
Zarzępolił trzmiel wirtuoz
na trzeszczących strunach skrzypiec.
Zamaszyście skrzypnął smykiem
i z szerszeniem stworzył duo.
Krzepko rżnęli w krzaków chaszczach,
w pszenżyt krztynach, w ździebłach
trzciny,
by za chwilę rzewnie kwilić,
aż pociekły łzy przylaszczkom.
Dżdży od brzasku. Świerszcze chrzęszczą.
Dżdżownic tłuszcza szczerzy paszcze.
Cała puszcza w dreszczach klaszcze,
a najżwawiej chrabąszcz z chrząszczem.
Pszczeli szelest wieszczy pauzę -
szczeżuj horda wpadła w wytrzeszcz.
Zakończyli grać bożyszcza,
chwila ciszy, teraz aplauz!
autor
BordoBlues
Dodano: 2019-07-21 13:43:22
Ten wiersz przeczytano 6229 razy
Oddanych głosów: 125
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (168)
Krzesany (na trzy świerszcze, i na cztery źdźbła
jeszcze) ;)
Trudny do przeczytania łatwy do
zrozumienia:)pozdrawiam koncertowo:)tytuł bym dała
"Efekt koncertu"
o mało języka nie połamałam...