Krzyk
Dla tych, którzy wiedzą czym jest prawdziwa przyjaźń.
Krzycz! Jeśli inni głusi pozostaną na twe
wołanie.
Ja na pewno cię usłyszę.
Krzycz! Niech ból twój na krótką chwilę
ciałem się stanie.
A potem... zapadnie w największą ciszę.
Nie kryj twarzy w dłoniach, pozwól łzom
popłynąć.
Czuję,że przy tobie być muszę.
Nie pozwolę ci od miecza cierpień zginąć
Uratuję, uratuję twą strapioną duszę.
Wiem, że świat podstępnie zwabił cię do
siebie.
Odrzuciłeś mnie wtedy z tysiąc razy.
Na dnie byłeś, gdy ja przyszłam do
ciebie.
Usuwając z twej drogi zatracenia głazy.
Żal w tobie teraz na długo pozostanie.
Ufność nie spotka się z każdym gestem.
Usłyszę jednak twe wołanie.
Przyjacielu, byłam tu zawsze...jestem.
Komentarze (3)
Przyjaźń to skarb bezcenny,jaki człowiekowi może dac
człowiek...pięknie to napisałaś,intrygujesz mnie swoją
dociekliwością i otwartością na jakże ludzkie
słabości,to świadczy o niezwykłym,elastycznym
umyśle.Twoje teksty to prawdziwe perełki,pisz...pisz o
wszystkim,jesteś w tym dobra.Pozdrawiam i proszę o
więcej!
Jestem na tak :)
Podoba mi się ! Naprawdę ...
cała prawda o oddaniu siebie komuś innemu..ofiarowanie
swojego czasu , duszy ....w całości ..ten ktoś nie
chce nie słyszy ale Ty przy nim jesteś - racja?
Pięknie.