Krzyk Erato
Niech krzyczę ja- Erato spomiędzy sonetu słów do każdego, kto przeczyta. Niech zostawię trwały ślad zmieniając życie.
Niech wszelka poezja
was, jak Biblia uczy.
Pisana krwią duszy.
Z bólu zła- finezja.
Drogowskaz w zgiełku dnia,
melodia nut głuchych,
brzmienia dźwięków kruchych,
głosy zbawiennych zdań.
Wchłońcie to Boskie objawienie
wam szeptane z Miłości,
krzyczące magicznym milczeniem.
Tam wrota ku słodkiej wolności,
tajemnic wszystkich obnażenie,
wprowadzi na ścieżkę wieczności.
Wykrzykujcie na ulicach o Nim i Jego Miłości, która kierowała mymi myślami, dłonią i rozumem. O Tym, który mieszka w Królestwie przewyższającym najpiękniejsze marzenia.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.