KSIĘŻYC
PRAWDZIWA CNOTA KRYTYK SIĘ NIE BOI
Ciemno już mój jasny księżycu,
czy rozpalić mi w duszy swiatełko
pomożesz
Tyś jasny jak miliony słońc,
płoniesz w każdym ludzkim umyśle
Samotnych tuląc układasz w ciepły koc,
by w żadne ludzkie serce nie zapukała noc
ASIA DYKCIK
autor
ASIUNIA.D
Dodano: 2007-01-13 16:28:34
Ten wiersz przeczytano 676 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.