Księżyc nad Ostrołęką

Halinko! - księżyc taki sam, ale miejscowości na
Podlasiu i w Wielkopolsce - przynajmniej w połowie lat
siedemdziesiątych inaczej wyglądały, a i mentalność
ludzka i spustoszenie ateizacyjne i w ogóle obyczajowe
było różne.
Miłego dnia:) - dziękuję za komentarz:)

Jak zwykle u Ciebie...trzeba się dobrze wczytać by
podążyć za Twoją myślą...a księżyc jednaki dla
ludzi...w Swarzędzu też się przygląda ludziom...
Miłego dnia i pozdrawiam serdecznie po przerwie

Odnośnie stylu - to odpoiedż dla każego z
sygnalizujących Czytelnikow: w tamtym czasi wydawało
mi śię, ze jakość wiersza podnosi się wprost
proporcjonalnie do jego niezrozumiałości. - Tak wię
nie tylko interpunkcja, ale i słownictwo bywalo dość
wyszukane.
Sama skandalizującanieco treść jest odpowiedzią na
zderzenie się kilkakrotne z Polską powiatową, jej
ciemnymi uliczmi, z kiepską jakością drog,chodnikow -
iodpowiedzią na prpagowane wówczas lekcyjnie
"przygotowanie do życia w rodzinie - socjalistycznej:
i sposobem edukowania seksualnego ( posdejscie od str,
wył. biologicznej, medycznej, z pomijanem sfery
uczuciowo-zmysłowej).
Pozdrawiam kazdego z czytelniczek i czytelnikow,
dziękuję za komentarze:) - za aprobatę - wielke
dzięki:)

księżyc się napatrzył i z zazdrości o gwiazdy zahaczył
...

:))
Naprawdę fajny wiersz. Ciekawie napisany (w Twoim
stylu -powtórzę za Poprzednikami).
Pozdrawiam

Napatrzył się księżyc i z miną ponurą
skrył się za chmurą:) Miłego dnia:)

Niepowtarzalny styl masz Wiktorze Serdecznie
pozdrawiam:))

Lubię takie pisanie :)
Miłego dnia.

Ciekawy zapis. Wszyscy szukamy dróg własnych przekazu.

"W nadrzecznych krzakach – jęczy smętek
księżycu!
- świeć na Ostrołękę"
Serdecznie pozdrawiam :)

Też mnie kiedyś zagadnęła dziewczyna z okna. Ale nie
poszedłem na górę.
A co się stało z chudymi dziewuchami i mądrymi
dziewicami? Wymarły? ;)
Z przyjemnością przeczytałem.
Anna ma rację, masz swój styl.
Pozdrawiam. :)

masz swój styl!

jak zawsze zafascynowany formą zapisu