Księżyca bycie
Księżyca bycie
Potęga księżyca w mroku i brzasku
Smutkiem wieczornym na zajutrz w blasku
I jakby gwiazda zamiera w dzień
Przybytek światła co rodzi nasz sen
Rogal co niesie skowycie i dumę
Ziemi też czarnej nie niesie ujmę
Tak patrzy niby ludzi omija
Na kogo padnie na tego chwila
I musi on tak promieniem dotykać
Na w pół tak nagi a potem znikać
Gwiazdek w około aż przecierz tyle
Marzyć musimy choć w noc przez chwilę
Dariusz Bęś
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.