Księżycu...

Mój Księżycu,
Srebrną nicią blasku powlekany,
Otul mnie swej poświaty płaszczem,
Niech poczuję Twej bliskości smak.

Rozjaśniasz ciemne niebo mego serca,
Spowite chmurami cierpienia.
Ty jedyny słyszysz krzyk mego milczenia
I uciszasz go swym szeptem.

Hańba Świtu, nie dorówna urokowi Zmroku,
Kiedy Twoja twarz objawia się w mych myślach,
Gdy Twój oddech pieści mi policzki,
A Twój dotyk wprawia w drżenie moje ciało.

Dzierżysz w dłoni moje serce,
Oddałam Ci je całe.
Podaruję Ci też duszę,
Jeśli tylko jej zapragniesz.

Mój Księżycu,
Rozprosz mroki,
Księżycu...

autor

Genesi

Dodano: 2009-03-14 10:51:43

Ten wiersz przeczytano 529 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie