ktoś powie jesień...
ciągle za mało sercu uniesień
i tego piękna co duszę urzeka
ktoś powie przecież już jesień
i wyschła emocji twych rzeka...
bo kto nie czeka na uczuć burzę
na radość ze swym ukochanym
i na spacery przy ptaków wtórze
gdy szczęściem się upajamy...
na przebudzenia rano we dwoje
gdy ciepła dłoń policzek gładzi
by na pół dzielić troski i znoje...
nie skrzywdzi nas i nie zdradzi
ktoś powie jesień czasu za mało
że jutra nie ma że wszystko było
tylko co zrobić gdy już się stało
miłości światło blaskiem zalśniło...
Komentarze (11)
Jutro jest i czeka na Ciebie, wyciąga dłoń tylko
przyjmij ją
Śliczny , klimatyczny wiersz, z racji wieku bardzo mi
bliski. Czyż nie jesienią powstał? Więc super że
jesień! Ciepła, barwna i babim latem przepleciona.
Jeżeli już się stało...to pięknie, fantastycznie i nie
zapomnij otym pisać...jak dzisiaj...prześlicznie.
"miłości światło blaskiem zalśniło..."czerwień jesieni
tak podkreśliło, że ogień płonie w sercach złączonych,
miłością w jesieni kolorów spełnionych.
Bo jesienią życia miłość jest dojrzalsza . I mnie się
taka marzy...
"... gdy ciepła dłoń policzek gładzi...miłości światło
blaskiem zalśniło..."
Zabawa wersami:
Zalśniło blaskiem światło miłości, gładzi policzek
dłoń ciepła gdy czyta się Twój wiersz
Bardzo ladny wiersz. Zawsze zachwycal mnie obraz
starszych ludzi, spacerujacych nad morzem i
trzymajacych sie za rece- przeciez taka jesienna
milosc jest piekna:)
Piekny, nastrojowy wiersz. Jesien jest przeciez
przecudna pora roku, pelna barw i wzruszen. Z zyciem
nie moze byc inaczej - jest cudnie.
Jesienią najpiękniejsze kolory, najpiękniejsze
zapachy, najsmaczniejsze owoce. Twoje wiersze zawsze
są pełne kobiecego ciepła.
każda miłość jest pierwsza i jesienna też, a jesienna
może też być silniejsza.
Podobają mi się Twoje wiersze.Zawsze traktują o
życiu.A ,że jesień(życia)...i co z tego?