Kurska nazbyt krótka chwila

Zimne morze, którego nie dostrzeżesz
przez siedem centymetrów tytanowej skóry
wycisza życie tak, że słychać tylko
najbardziej skrywane myśli i lęki.

Woda, bez której żyć się nie da,
z której świat powstaje i trwa
chroniąca nas od chwili poczęcia do narodzin
przerwie teraz setki istnień, zadrwi z nich;
brak pokory wobec jej siły będzie ukarany.

Śmierć, o której tylko szeptano,
zasysa teraz wodę z taką siłą,
że wypłukuje do cna ich marzenia.
Z białą kipielą morza Barentsa
przenikający chłód wyrywa z płuc
wrześniową przepustkę do domu,
kwiaty, z którymi żona czeka przed trapem,
pierogi matczyne i ojcowski samogon.

Nie będziecie żyć normalnie- będziecie bohaterami
-martwymi, w zbiorowym kamieniu żałobnym.

autor

Damian Maciej

Dodano: 2005-03-23 22:21:33

Ten wiersz przeczytano 646 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie