Kuzmir - fotografie

patrzę na ich twarze
na pejsy oczy ręce
idą wzdłuż ścian

dotykam macew powtarzam
boże boże
nie potrafię wyrazić
słowem obrazem
więcej

matka gotuje posiłek
ojciec na ramionach
w wiadrach niesie wodę
chłopiec dziewczynka
biegną
w bruku po którym stąpam
długie srebrne brody
palce
z dali z bliska
zbliżają się głosami
dachów krytych gontem

ich długie święte brody
chustki na czarnych włosach
poranione stopy

a na skraju tej ścieżki
siadł kolorowy motyl

autor

cii_sza

Napisany: 2017-10-04 Dodano: 2017-10-07 21:17:24

Ten wiersz przeczytano 1238 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie