Kwestia stroju.

Dedykowane świadomemu śnieniu.

I pozwolono im ubrać
i wszelkie te słowa zdobyli, pod uśmiechem z gliny kryli
zażenowanie
I pozwolono im użyczać
kropki, przecinka, siebie, by nie paść ofiarą
tkaniny zblazowania
I pozwolono im zagarniać
blade ozdoby świtu, potu perły, oceany, co lano pomrukiem
nocnych łez
I pozwolono im gwiazdy wytyczyć
ślepą kulą i gumką
grzebieniem
pozwolono im kochać
(...)
I pozwolono im zniszczyć
sito przez, które przeświecał geniusz
ostatnie Księżyca proMYki

A raz się zbudziłam
Ty wciąż zabawna.

Ja, wierna.

autor

Miss Moon

Napisany: 2008-07-02 Dodano: 2008-07-05 10:46:12

Ten wiersz przeczytano 582 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Wrogi Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie