Kwiat całego roku
Wiosenny kwiecie, istoto niezwykła,
zamknęty w sobie przez mrozy
codzienności, okryj się słońcem
i ukarz swoje wdzięki...
Letni kwiecie, wrosły w rzeczywistość,
otul się w słowa bryzy ogrzanej
przyjaźnią i uchroń się przed
smutkiem, aby swym kształytem
i cudownością onieśmielać serca...
Jesienny kwiecie, smutkiem deszczu
zalany, zrzuć z siebie cięzkie myśli
życiem zwane i czekaj na zimę...
Kwiecie zimy, oschły śniegiem
zasypany, nic nie rób, żyj tylko,
by swą pięknością oczy przez rok
cały pieścić...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.