Labirynt
Kiedyś myślałam, że życie to droga... Teraz wiem, że to labirynt.
Ciepła łza
spływa po kamiennym policzku
gorzki w ustach przybierając smak.
Oddech pachnie westchnieniem
wspomnień...
Kurczowo trzymam sie krawędzi życia.
Zepchnęliście mnie.
Nie słyszycie krzyku
choć wołając rozdzieram serca...
Ona i On
zapatrzeni w siebie
na horyzoncie nadziei na nic,
znikają wtuleni w siebie
za kolejnym zakrętem
jaki los postawił
w moim labiryncie życia.
Łza spłynęła, zrodziła wiersz i od razu lżej.
autor
chochlikowa
Dodano: 2007-11-23 21:09:19
Ten wiersz przeczytano 530 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Jeśli łzy rodzą wiersze wiecej takich łez
Niestety życie to jeden wielki labirynt,w którym nie
zawsze jest tak jak byśmy sobie tego życzyli.Tobie
pomógł wiersz...a mi czas i powiedzmy,że pogodziłam
się(choć nie zapomniałam i siłą rzeczy nigdy nie
zapomnę).Ale trzeba żyć dalej i pamiętać o tym,że nikt
nigdy nie zbuduje swojego szczęścia na cudzym
nieszczęściu!Więc głowa do góry:)
Fajny wiersz...plusik dla Ciebie zapraszam do
przeczytania moich wierszy pozdrawiam...