Lake

Nikt Cię nie usłyszy,
Twego gorzkiego krzyku,
Twych skarg na życie,
Łez kapiących z oczu.

Wyrwany z korzeniami
Leżysz gdzieś na poboczu drogi.

Długie twe ramiona zanurzone w tafli jeziora
Proszą o jescze jedną szansę.

To tutaj niegdyś poznawałeś świat,
Organizowałeś ogniska,
Przeżyłeś pierwszy pocałunek.

Wystarczyło kilku ludzi i ostre narzędzie,
Żeby wszystkie wspomnienia prysły niczym mydlana bańka.

Po latach zjawiasz się,jako doświadczona istota.
Wspomnienia tak piękne, lecz tak bolesne,
Niechciane.
Powoli powracają,
Dają znać o swoim przyjściu.

Nad brzegiem lustra
Pogrzebałeś tyle radości i śmiechu,
Zakopałeś własne uczucia.

Jednak coś pozostało...
Takie same,
Wręcz identyczne.

Dwa nieme łabędzie
Wierni towarzysze sprzed lat.

autor

black rose

Napisany: 2006-12-31 Dodano: 2006-12-31 21:21:58

Ten wiersz przeczytano 494 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie