Łańcuszek
Andrzejowi
Zbieram z policzków
kuleczki łez
i robię z nich łańcuszek.
Będzie ze mną zawsze
jak Twoja dusza,
która uleciała daleko.
Ale błyszczy w moich oczach,
by świadomość
nigdy jej nie zapomniała.
autor
pani Mija
Dodano: 2023-10-01 00:07:42
Ten wiersz przeczytano 330 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Jestem wdzięczna za pochylenie się nad tym tekstem.
Dziękuję pozdrowienia. Wszystkim życzę zdrowia,
spokoju i radości. anna - ja nie chcę zapominać, bo to
już nie będzie moje życie. Będę się bronić
Będzie z Tobą zawsze, bo masz w sercu. Czytałam ze
wzruszeniem:)
Bardzo wzruszająco
Pozdrawiam Mijo
(+) Pozdrawiam
Łańcuszek dotkliwej utraty męża jest coraz dłuższy,
ten sam, tylko słowa inne. (+) Pozdrawiam.
Poruszające wersy.
Myślę, że kiedyś choć w małym stopniu czas uleczy
rany.
Miłej niedzieli Pani Mijo:)
to takie wzruszające. (a ja już zapominam...
zapominam....)