Łany

-- rozglądam się , a już tylko zaorane ścierniska...
widać , jesień już puka do drzwi, a tak bardzo
chciałoby się zatrzymać smaki i zapachy lata...

Tak ładnie zaczęłaś aż chciało mi się arię z Halki
śpiewać.
Piękne te nasze łany,już pustoszeją pokryją rdzą,
potem bielą i znów zazielenią- życie trwa
Pięknie pozdrawiam

Może ,, wchłoną zebrany plon ,, bo obok siebie jest
,,potrzebny, potrzeba,,.
To tylko moja uwaga, decyduje Autorka.

Pozdrawiam.

MM i teraz masz dobrze, może tylko niepotrzebnie "Pani
wiośnie" jest wielką literą.
Miłego dnia.

Tak było, jest i będzie, i to jest piękne :-)

Bardzo ładny wiersz o przyrodzie:-) Pozdrawiam
serdecznie.

mariat ma rację, młyny nie dają plonów!
Ta zwrotka wymaga poprawy.

Piękny krajobraz szumiących łanów ,jak zawsze
ciekawie opracowany wiersz.

przemiany to koło życia przyrody
pozdrawiam :)Miłego:)

Dziękuję.

Pięknie , poza małymi niedociągnięciami

Z przyjemnoscia przeczytalam:)
Pozdrawiam serdecznie:)

Mario Magdaleno P. - zwróć proszę uwagę na tę strofę:

Młyny ziarno przemielą.
Dadzą potrzebny plon.
Opuszczą ściernisko i łąkę.
Zasiedlą każdy dom.
-----
Moim zdaniem coś tu trzeba zmienić, ponieważ teraz
czyta się, że młyny po skończeniu mielenia opuszczą
ściernisko i łąkę, a potem zasiedlą dom.
No przyznasz, że dzieciom miejskim pomieszałaś w
głowie tak bardzo, że na łące są gotowi szukać kłosów.
I ziarna zmielonego przez młyny.
Tylko zaraz się nie obraź, jak robią to niektórzy,
przecież chodzi tu o dobro wiersza.
Wierzę, że to miejsce zmienisz.
Reszta - rytmiczna.

Bardzo ładnie o przemijaniu pór roku, tak jak w życiu
człowieka.
Pozdrawiam. Dobrej nocy.

Wszystko w życiu ma swój bieg,
podobnie jest z ziarnem,gdy się z niego robi chleb...
Pozdrawiam,miłego wieczoru życzę
i jak zawsze głos zostawiam:)