Lato
Zapatrzyło się w pola ukwiecone,
w chabry, maki, kąkole i kłosy ,
nieobojętne mu obrazy ulubione
a każdy inny, jak ludzkie losy.
Drżącą dłonią zrywa kwiecie
podziwia zwiewne motyle,
lato jest jedynym w świecie
co wysoko każdą ceni chwilę.
Gdy wiązanka już doskonała
i zapachem nozdrza łaskocze,
Czuje chleb i maślanego rogala
bo posiada zmysły tak urocze.
Obdaruje bochnem chleba
metaforą nas urzeka
Chciałam ci podziękować
lecz gdzieś w pole… uciekłeś !
Komentarze (47)
Dziękuję jesionka:-)
Pozdrawiam
aż miło czytać ..tak pięknie napisany wiersz ..
Piękne lato...
udanego weekendu:)
i dziękuje za wpis.
Piękna personifikacja lata. Serdeczności.
bardzo ładnie:)
też metaforami urzekłaś...
Przepiękne jest te Twoje lato?
Basiu, aż chce się powiedzieć, dlaczego u nas nie ma
takiego lata, wiersz podziałał na tyle, że chleb
zapachniał wraz z rogalem maślanym:)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i uśmiech ślę:)
Co mogę więcej napisać, bardzo pięknie.
Serdeczności:-)
Pięknie :) pozdrawiam i głos zostawiam +
podoba się - nastrojowo - przyjemnie proponuję dwa
wersy nieco zmodyfikować zamiast "Chciałam ci
podziękować
lecz gdzieś w pole… uciekłeś ! "
"Chciałam mu podziękować
lecz gdzieś w pole… uciekło !" - pozdrawiam Jesionko.
Dziękuję Kochani za miłe komentarze ..:) Pozdrawiam
serdecznie i dobrej nocy życzę :)
Pięknie o lecie:)
I niech się tak zapatrzy i zostanie z nami na dłużej:)
Pozdrawiam
ładnie, ciepło napisane...lato uroki swoje ma i andrew
punkt da:) pozdrawiam
Lato i ccala przyroda się zachwyca, mg też musimy,
bo jesteśmy częścią całości flotybi fauny.
Lato ma swoje uroki,bo po plonach są
dożynki-podsumowanie plonów,ale jeszcze nie
ucieka.Pozdrawiam.