Laura (Macocha Kraszewskiego)
O Lauro, dzielna i wspaniała
Twe myśli kryształem potoku
Ile w młodości szczęścia miałaś
Tyle nieszczęścia w życia toku
Tyś losowi umiana stawić czoła
Nie ulękłaś się trudności
Choć Macocha dla ciebie okrutna i zła
Ty przezwyciężyłaś ją w swej mądrości
Tyle przeżyłaś chwil dobrych i złych
Tyle w życiu okropnie się męczyłaś
Potem przyszło wiele dni szczęśliwych,
O których zawsze marzyłaś
Odnalazłaś swe miejsce na świecie,
Dla ludzi zawsze byłaś życzliwa
Ty i mąż Twój, dobrze wiecie,
Że do szczęścia prowadzi droga ciężka i
długa,
A Ojciec Twój, nieraz cierpiał bez
pociechy
Rozpaczając myślał, że utracił Ciebie.
Macocha ukarana za swe grzechy
Ojciec odzyskał córkę, swe szczęście.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.