Ławka
Pełna myśli głowa prostego człowieka,
ciężar życia ogromny.
Wybory często nieprzemyślane i
poniżające,
wspomnienia powoli zabijają.
Pozostała brudna ławka w parku obok,
cisza pokonuje złe doświadczenia.
Wszystko wokół wydaje się bardzo
znajome,
może kiedyś tutaj byłem?
Pamiętam, wtedy słone łzy płynęły
podobnie,
ziemia wysuszona w tym miejscu.
Czasem chciałbym zostać tutaj na zawsze,
być zimny i twardy jak posąg.
Jednak „Król w Niebiosach” postanowił
inaczej,
cierpienie moim posagiem.
autor
BANITA
Dodano: 2014-08-15 10:43:29
Ten wiersz przeczytano 980 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Cierpienie wpisane jest w nasze życie. Nie każdy sobie
z nim radzi, a to jest przykre. Pozdrawiam :)
Banito, każdy z nas, czegoś w życiu żałował, większość
ma jakieś wspomnienia, które bolą.
Widocznie masz jeszcze coś do spełnienia, że żyjesz z
woli Najwyższego.
Może czekasz na coś wspaniałego, co Ciebie jeszcze
zaskoczy:)
"być zimnym i twardym jak posąg"
Pozdrawiam, życząc więcej optymizmu:):):)
nie radość nie opuszcza Ciebie
pozdrawiam
Dużo optymizmu i wiary w lepsze dni...
Życzę radości
Cóż czasami potrzebujemy pobyć w ciszy z naszymi
myślami
gdzieś na znajomej ławeczce...
Pozdrawiam
Miłego dnia życzę:)
pozdrawiam:)
Melancholia, pozdrawiam :))
ciekawy ma coś niezwykłego choć nie ma pięknych słów w
sobie. pozdrawiam