Lęk

Lęk

Przedziera się przez morze snu,
noc dla niego posiłkiem ostatnim,
pędem jest utraconych marzeń
złem które wabi i wzywa
Nocny łowca.

Nie okażesz w sobie litości,
nie okażesz w sobie boskości,
zło twym bratem się staje jest on
Nocny Łowca.

W szalonym pędzie zdarzeń,
przeobrażeń życiowego motta,
wdziera się jakby był u siebie
właścicielem snów każdego
Nocny Łowca.

Bez skrzydeł wielkości wieżowca,
bez stresu spostrzeżenia dnia za oknem,
niezapowiedziany
wchłania się w sen sam bez pomocy
on
Nocny Łowca.

Łódź 04,11.2014 Mirosław Leszek Pęciak

autor

miniek183

Napisany: 2011-11-03 Dodano: 2014-11-04 07:28:21

Ten wiersz przeczytano 493 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie