LĘKI

Dla każdego kto lubi się czasem przestraszyć :)

(trzask) ccccccccsssssss
otwarte już drzwi -

mgła i słoików bez liku
w tym niepokojów "składziku"
drga każdy przetwór podświadomości

(uwaga! szkło!)

niepokojąco nieprotokątne półki ...
niestabilnie powyginane linie ...
jak na obrazach Muncha

"Krzyk" (trzask)
wycieka ,wypływa
a potem
tylko
sączy się
larw stróżka

(plask plask plask)
podeptać trzeba
one nie wzlecą niczym motyle do nieba
tylko pomnażają się -gnijąc
jak człowiek co wegetuje -żyjąc
(a może odwrotnie?)
(trzask)
teraz strach swą paszczę otwiera
z jego ślepiów dzikich wyziera
samotność
"niesłyszalnego" ,"niewidzialnego" ,"niezauważalnego" człowieka
który gdy szedł ulicą
uśmiechał się ,wołał do ludzi
BEZ CELU ?!

milknie na zawsze (NAPRAWDĘ!)
nim powiedział do kogoś :"przyjacielu"
nim pokochał
(odchodzi...)

***

Przychodzę czasem na cmentarz zapomnienia ,by spojrzeć na jego mogiłę ,lecz strach największy budzą słowa wydrążone w marmurze przez życie:
"zacność ,uroda ,moc, pieniądze, sława,
wszystko to minie jako polna trawa;
naśmiawszy się nam i naszym porządkom,
wemkną nas w mieszek jak to czynią łątkom".
(autorem sentencji jest Jan Kochanowski "O żywocie ludzkim")

-(trzask)
zamknięte już drzwi

Przeczytaj jeszcze "Świadomość" Miłosza"

autor

JustyskaSay

Napisany: 2007-01-21 Dodano: 2007-01-21 22:58:41

Ten wiersz przeczytano 574 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie