Leń lis i gęś MIS

Moja bajka na dobranoc

Leń lis i gęś MIS (brachykolon 8 zgłoskowy 4/4) Część pierwsza.

Lis spał jak lord, bo miał znów sen...
Śnił mu się grill i gęś, jak cud,
co ją sam skradł i wbił na ruszt.
Grill wrzał, wzmógł woń, spiekł gęś na brąz.

Ten brąz, ta woń - to raj dla ócz,
już wlał mu w pysk dzban ślin jak nic.
Lis wziął do łap i wbił kły w gęś,
aż tłuszcz zeń ściekł, w mig wzmógł smak mięs.

Wtem padł gdzieś strzał, sen prysł i znikł.
Wraz z nim i gęś, stos mięs i tłuszcz,
Coś tnie go w brzuch i gra, że hej,
więc lis się wściekł, jak spał, tak wstał!

Nie ma co jeść, znikł grill i gęś.
Brzuch znów mu wklęsł i bok, z nim sierść.
Głód gra w nim marsz, już ściął go z nóg.
choć brak mu sił, lis wziął się w garść.

Tam gdzieś jest wieś, więc gna przez las,
by znów coś skraść i wziąć za łeb,
wbić kieł w moc mięs, jeść, ssać, spić tłuszcz.
Wtem cień się wkradł i padł do łap.

Czy to znów sen, czyż też to duch?
Lecz to nie sen i też nie duch,
choć biel i puch pcha się do ócz,
toć ma już kształt, a biel zeń lśni.

To gęś człap, człap... przez wieś gdzieś gna.
Pnie pierś jak paw i piór swych stos.
Gdzie dziś tak gna - a pal to sześć!
Jak ją tu zwieść, by szła pod las?

By tam za łeb, za kark ją wziąć.
Bo tu jest pies, więc strach ją tknąć.
a gęś, jak gęś - lis zna jej krzyk
i wie, że pies nie da jej skraść.

Nie raz, nie dwa ten łotr go gryzł
i gnał przez wieś - do dziś ma ślad,
gdy wgryzł się w kark, gdy chciał sześć kur,
stos jaj i gęś wziąć do swych łap.

Toż to jest czort! Lis już to wie,
lecz ma swój spryt, już ma swój plan,
już wie jak gęś zwieść hen pod las.
Dał skok pod krzak i głos swój wzmógł...

Hej gęś! Chciej rzec, gdzie ty tak gnasz?
Ach co za strój, moc piór i puch...
Toż tyś jest MISS - to nie jest blef.
Masz czar, masz wdzięk i styl jak nikt.

Idź tam pod las - tam paw już wie,
że ma ci wpiąć do piór pęk róż.
Tam kos i gil już gra jak z nut
sto gam i pieśń dziś na twą cześć.

Gęś, jak to gęś - gę, gę. gę, gę!
Chwal mnie, wciąż chwal, choć ja to gęś,
wiedź mnie, tam wiedź pod las i w las,
niech wie rząd kur, że jam jest MISS!

Już wiódł ją lis pod las, na rzeź,
już miał znów plan, jak ją dziś zjeść,
by ssać i spić ten tłuszcz, jak miód
i kieł swój wbić w stos mięs co rusz.

Już grzał swój grill i bóg wie co,
lecz znów ma zwid? Czy mu się śni?
Rząd kur, kot, pies już gna przez wieść,
już wrzask i krzyk się wzniósł jak kurz
aż lis coś zbladł i padł na wznak.

a że był tchórz to wbił się w krzak.
Krzak drży i kpi - Tyś to jest AS...
Na nic się zda twój spryt i plan,
znów nie masz nic, więc piach dziś zjesz...

Gnaj w las co sił, nim pan da strzał,
bo on tuż, tuż, więc strzeż, się strzeż.
Pan nie da kraść ci wciąż z swych dóbr.
Jak chcesz coś jeść, to nie leń się!

Weź pług do rąk, wór zbóż na grzbiet
i idź wśród pól - tam siej, plon zbierz,
byś miał sto kur, kosz jaj i gęś,
byś mógł im dać garść ziarn z swych pól.

Spraw by gęś, wół, kot, pies, rząd kur
miał moc i rósł, by miał też tłuszcz,
byś miał co jeść i żyć jak pan.
Lecz tyś jest leń - chcesz jeść i spać!

Ty-y. dn : 01.07.2021 r.

/wanda w./

autor

wandaw

Napisany: 2021-07-01 Dodano: 2021-08-13 00:37:29

Ten wiersz przeczytano 3007 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Sylabiczny Klimat Ciepły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie