Letnia ikona

Majstersztyk,cudny wiersz.Kaczor ma rację ty kochasz
przyrodę i to się czuje.Miłego dnia.

Cudownie się budzi życie.Pozdrawiam:)

Co jeden wiersz, to piękniejszy,
ale czy to jest możliwe, gdy
wszystkie są cudowne.
Miłego wieczoru.

Natura to życie co z czasem umiera,
można je podziwiać na tutaj i teraz!
Pozdrawiam!

"w niewinnym kwiatku,w zielonej łące
w chabrowym oku złotej pszenicy
w słodyczy małej leśnej poziomki
codziennie budzi się życie"

Moc serdeczności :-)))

wiosna umiera, nadchodzi lato , a więc nie myślmy
jeszcze o jesieni. Jak przyjdzie odmalujesz ją zapewne
równie pięknie. Nic nie przemija bez reszty

Cudownie o przemijaniu....

Jedno się rodzi, drugie umiera a świat bezustannie się
kręci, przybliżając nas do nieba. Piękny wiersz
Marianno, pozdrawiam cieplutko.

pięknie , piękna ikona ale ponadto:
"roniąc kropelki lepkiej spadzi" bo Zdobniczka lipowa
(Eucallipterus tiliae) – mszyca ją kłuje ...
i kona

Poczułem się przez chwilę jak na premierze pięknego
filmu.
Marianno, Ty kochasz przyrodę w każdym calu i
potrafisz to nam w okazały sposób przekazać. Pięknie
dziękuje.
Serdeczności i ukłony dla ciebie paaa.

cudnie budzisz dzień
śliczna poezyja o przyrodzie nieodłącznym elemencie
życia

b.lubię drzewo lipę zwłaszcza gdy kwitnie
lipa ma magię i boską moc...

pozdrawiam niedzielnie

Wstęp do lata - bilety gratis. Trzeba tylko... jeden
krok... :)
Piękny spektakl w Twoim wierszu.
Pozdrawiam!

serdecznie dziękuję za miłe odwiedziny i komentarze;-)

pięknie o przyrodzie, ale myślę też, że o przemijaniu
i patrzeniu optymistycznie w przyszłość...tak, do
refleksji przy cudownym zapachu lipy:) pozdrawiam
niedzielnie

pieknie obrazowo pozdrawiam