letnia przygoda

słońce w jej dłoniach strużką przelewa
i serce śpiewa
piegi kropeczki na całym nosie
w rozlanym złocie
łuki rozpięte jak dwa hamaki
między dwa chabry
bo mistrz palety skradł zapach mięty
dla muzy Ewy

to w nich się czai moc tego lata
że tylko w przestrzeń wzbić się i latać
i dłonie w węzeł mocniej zawiązać
rozsupłać rzemień ze snopów zboża

boś ty niejako letnią przygodą
w tę naszą młodość
muzyką szuwar gdzie nasze miejsce
w skocznej piosence
i kapitanem statku przez chwilę
gdziekolwiek płynie
wierszem powiedzieć dobrze nam było
to była miłość

autor

Niezapominajka

Napisany: 2006-07-21 Dodano: 2006-07-22 00:05:51

Ten wiersz przeczytano 1157 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie