Licząc na cud liczydłami...

przeżute okazy piękna
Skarby w moich palcach
Zawieszam na skłonie nieba...w nocne harce
Wybieram

Próbują latać...skrzydełka sklejone
Z samego chcenia
Wyprzedzić siebie, by spojrzeć na
Swe własne marzenia

Dystansem ludzkiej odległości

Emulują życie jak każdy z nas
Chcąc dosięgnąć wyżej niż
Stopami brodząc przez wahadłowy
Czas

A gdy przyjdzie po nie pożeracz światów
Nie-piękny w sobie, bez lotnych okazów
Oddadzą mu siebie w ten rytm równości
Stając sie zębem w kole nicości

Zgrzytem zagłusza pierwotne miłości
Nagim jest w obozie odzianych w mądrości
Transparentnych wolności bordo lepszych prawd

Nie widząc drogi porusza świat w myśl
Samego ruszania swej nogi...prawej
Lewej z rzadka...by nie potknąć sie i spaść na
Gniazda boskich noworodków
Załogi gwiazd....tak maleńkie w oceanie

dziecię nie ma świata lecz ma siebie
Starcy obrządzają ziemię
Tracąc świadomość własnego "nie wiem, ale wierze"

autor

Vicarious

Dodano: 2007-04-17 18:36:33

Ten wiersz przeczytano 404 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie