lincz

polska dziewico!
orędowniczko republiki łysych i schludnie obciętych mężów
kapłanko świętego spokoju której żadna rewolucja nie zmiecie
jeszcze nie skażona brzydotami męskiego kuglarstwa
nadchodzisz z odpowiedziami - tak myślę,
odpowiedz mi zatem co się stało z naszymi kobietami
czemu nie kochają-

gdy tak mnóstwo koszmarów nas zabija
one tańczą i zwodzą kompanie utracjuszy zabawkami swojego ciała

dlaczego nie kochają nas już za miłe słowa
i gdy jednego dnia w ucho im wtykasz kija
one cię usłuchają jak dobrego generała

i wiem już że one nie żartują z tym krzyżem
od którego straszą, że nas oderwą i
przybiją do większego jeszcze cięższego.

jeśli zatem rozkładasz bezradnie ramiona wyjaśnię ci do czego jesteś stworzona-
bo choćbyś napisała tomy wierszy i zdobyła władzę nad odbiorcą na miarę papieży
nie pokonasz swoim wdziękiem mojej męskiej dumy

choćbyś Głupia, wymazała mnie ze swojej pamięci na wieczność
nie pokonasz mnie- bo zawsze na końcu cię poszukam
za pijacką ladą z otępiałym spojrzeniem, w bezmyślności-
zrezygnowaną, z tym dla tego uczucia odpowiednim- wysuszonym uśmiechem.

i gdybyś od tych słów czuła wyjaśnień niedosyt-
na twoją zgubę, stare wiedźmy będą ci zawsze przypominały-
że nie baba dla chłopa stworzona, ale chłop dla baby.

autor

Borkoś

Napisany: 2010-08-25 Dodano: 2010-08-25 14:53:25

Ten wiersz przeczytano 604 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie