Lingwa miłości

Znów zbudziłem sie z księżycowego odrętwienia.
Te same firany, zasłony...
Te same muchy nie dające wytchnienia
Po wczorajszej zadumie...
Ogladam się za siebie
Widząc Twe zgrabne rysy twarzy.
A łańcuch zaciska się coraz mocniej...
Na piedestale szarych myśli.
Jak ogarnąć jej zagadkę...
Brak sposobu rosi zwierciadła
Przekrwione bólem i samotnoscią.
Nie rozumiem ni potoku,
Ni kropli słów Twoich.
Czemu...?
Przecież mówisz językami świata!
Nie pojmuje....
Czemmu....?
Chyba znam odpowiedź
BO NIE KOCHASZ...
...i nie mówisz językiem miłości...

autor

nosti7

Dodano: 2007-08-14 01:42:43

Ten wiersz przeczytano 445 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie