Liść...

Dla smutku przelanego z próżni w pustkę...

Pod gałązką płaczu
leżę ja - mały listek
wyschnięty rzucony
na wiatr codzienności
szukam swego miejsca
szukam drzewa, które przytuli mnie
weźmie pod swą koronę
gdzie rośniesz?
jak wielkie są twe konary?

niech chłód martwego dnia
ujawni tajemnicę...

Pada deszcz
zimny siarczysty jest
wciąż brak schronienia
każda kropla to nowa rana
zgniłem już

Bez miłości nie ma życia...

Dla radości, która nigdy nie nadejdzie...

autor

blazej01

Napisany: 2006-08-15 Dodano: 2006-08-15 16:14:56

Ten wiersz przeczytano 524 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie