Liścia rozterki

/Liścia rozterki/

Zgołocone w sadzie jabłonie i grusze
Śliwa wyłysiała, agrest przerzedzony
Ogród w zaspach liści szczelnie przysypany
Jeden z nieopadłych zdobi wciąż koronę.

Zabłysnął na moment, wiatrem poruszony
Mokra deszczem blaszka promień sparowała
A odbite światło brązem zniechęcone
Szukało ofiary w gałęziach sąsiada.

Lecz nie odnalazło, wszystko wkoło zgnite
Kolor wytrawiony zmęczeniem przemiany
Zieleń zjałowiona czyszczeniem powietrza
Nie wytwarza drzewu w chloroplastach strawy.

Snop trafił na ziemię, w spruchniałą darninę
Chciał odnaleźć resztki października złota
Lecz się nieudało? Zaplątany w śmieciach
Zamiast skarby odkryć, marnie w cieniu skonał.

Pęd jeszcze trwający, tylko się obrócił
Popatrzył jak warkocz świetlisty zanika
Z płatkiem wychylonym za krawędź gałęzi
Ciężarem wilgoci zgiął się w pół patyka.

Czuł, że to już koniec. Podmuch lodowaty
Łamie równowagę, drży słaba pęcina
W tej samej sekundzie śmignęło pytanie
Czy gdy przyjdzie koniec, nowe się zaczyna?

Lecz już jest za późno! Z korą więź zerwana
Teraz spada na dół, wokół się skręcając
Żegna towarzyszy gasnącego świata
Czuje jak z błogością znika ziemska słabość.

Pogodzony z losem, puls w żyłkach ustaje
Umykają myśli, pytania otwarte
Nic już się nie liczy, umarła ciekawość
Popłynął do braci, pełnić wieczną wartę.

***

Odeszło wraz z liściem kolejne istnienie
Zostały rozterki - Co czeka nas dalej?
Kiedy w tamtą stronę los duszę powiedzie
Czy ciążyć nam będą wspomnienia zmurszałe?

Nieważne, kim jesteś - Słońcem, czy rośliną
Nieważne czyś młody, czy stoisz nad grobem
Wcześniej, albo później twoje dni przeminą
Co potem nastąpi? - Po śmierci się dowiesz.

autor

mroźny

Dodano: 2008-11-08 04:10:16

Ten wiersz przeczytano 488 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie