Z liściem na dłoni

ten listopad to była czysta poezja ...jak Twój wiersz
...nim jest ...

Piękny liryczny wiersz Aniu :)
Łap łobuziaczki i tulaski Kochana :*

Piękny i nastrojowy. Pozdrawiam cieplutko.

O, jakże mądre przesłanie na lirycznej tacy podane.
Czysta poezja!Pozdrawiam, Aniu.

Muzą Trafiłaś w serce, wiersz piękny - miło odwiedzić
Anno.
:)
Ukłony ciepłe pozdrowienia.

Zachwycają wiersz. Pozdrawiam Aniu :)

Pięknie Aniu. Pozdrawiam milutko.

Piękny wiersz Aniu;) Miłego dnia.

Dołączam do czytelników, którym wiersz się podoba w
treści i formie. Miłego dnia:)

Mój komentarz jak ostatni wers :)
Pozdrawiam :)

niebo nad nami

Ileż piękna w tym smutku...serce tęskni, serce
czuje,wiosna kiedyś wróci....Rain...Rain...przepiękna
melodia,dziękuję Aniu,pozdrawiam cieplutko :)

piękny wiersz taki na czasie :)) miłego wieczoru

Piękny wiersz, w odniesieniu do aury i przyrody o
godnym przemijaniu... Serdecznie pozdrawiam.

Poetycko i obrazowo, choć nie wiem czy przemokłe
liście zmieszane z błotem to piękny obrazek...
Dla mnie to raczej smutne, a przemijanie i listopad
takimi właśnie są, co prawda większymi specjalistami w
tej materii są ludzie, na dodatek jak zaczną deptać,
to nie potrafią skończyć, ich podła, krwiożercza
natura nie ma umiaru, niektórzy ludzie są tak płascy,
że nie potrafią zająć się swoim życiem i własnymi
sprawami, lecz jedynie bawi ich deptaniem innych...
Co do ułaskawienia, to wiosna jest łaskawa i liście
wraz z przyrodą się odrodzą, w ogóle przyroda, poza
człowiekiem/który też jest jej częścią/ zazwyczaj jest
piękna.
Pozdrawiam Anno.