List...
Mały skrawek duszy
Mętny i bezbarwny
Na stoliku wspomnień
Samotnie tak leży
Mokre słowa zmieszane
We krwi i we łzach
Gdy kwiat usycha
Nie kapie nic, umyka coś…
Ulatnia się życie
Jak para wodna
Niewidoczna dla oka
Powoli aż do końca
03.02.11 P.H.
Komentarze (4)
Miniaturka listu przyciąga ( niewidoczna dla oka )
Epoka listów pisanych na papierze już się prawie
skończyła... szkoda wielka. Sama mam taki mały zestaw
już pożółkłych a jakże cennych :)
Witam:) W wierszu przejmuje smutek i skarga
Wspomnienie nieożywione bliskością usycha a życie jak
para wodna Pięknie/niewidoczne razem/ Pozdrawiam
ciepło:)
bardzo ciekawa treść wiersza ..ludzka dusza
przyrównana do kartki papieru ...może być zwiewna
...jak życie ...pozdrawiam ciepło