LIST (proza)

- Gorąco zachęcam do pisania. Prowadzenie pamiętnika daje bardzo dobre rezultaty. Wielu moich pacjentów tak robi i są zadowoleni.
Poprawił okulary na nosie i przyjrzał się młodemu mężczyźnie, który zaciskał nerwowo dłonie i pocierał o uda. Jego nogi wybijały tylko sobie znany rytm.
- Albo proszę zapisać, wszystko co pana boli, w liście.
Pacjent zareagował. Pierwszy raz od godziny. Zachęcony tym psycholog, kontynuował...
- Tak. Wszystkie lęki, złe myśli wystarczy umieścić na jednej kartce, zamknąć w kopercie bez adresu i wysłać donikąd...
Cisza jaka nastąpiła, była jak niepisane porozumienie.
####
Pracowała na tej poczcie od lat. Jednak ostatnie tygodnie sprawiły, że zajęcie, które lubiła przestało ją cieszyć. Więcej godzin, więcej listów, mniej pieniędzy. Syn wymagał coraz większej ilości leków i rehabilitacji. Do niedawna jego ojciec pomagał aż w końcu stwierdził, że go to przerasta. Taa... Jej nic nie ma prawa przerosnąć. Ona musi... Otarła niechcianą łzę, zacisnęła wargi i wróciła do sortowania. Prawie skończyła gdy w oczy wpadła jej czysta koperta. Obejrzała ją z każdej strony. Niby normalna tyle że, bez adresu. Dziwne...
- Przepraszam - zaczepiła kierowniczkę - takie coś mi się przytrafiło. Co z tym zrobić?
Kobieta podeszła bliżej i wzięła list do ręki.
- Skoro bezimienny i bezadresowy to do kosza z nim i już.
Rzuciła kopertę na blat i odeszła. Może powinna tak zrobić. Jednak jakaś dziwna ciekawość sprawiła, że schowała ją do torebki.
W domu ledwo przekroczyła próg, matka z wyrzutem zmierzyła ją wzrokiem.
- Tak wiem. Spóźniłam się. Już robię obiad.
- A ty myślisz, że ja dziecku jedzenia odmawiam?
Zaciśnięte usta nadawały kobiecie pogardliwego wyglądu.
- Dzięki mamo. Możesz już iść.
Trzask zamykanych drzwi był tym czego potrzebowała.
- Cześć synek - przytuliła malca a ten zarzucił rączki na jej szyję - zaraz zrobimy inhalację i pójdziesz spać - cmoknęła go w nos na co głośno się roześmiał.
Jeszcze tylko dwie godziny i odetchnie.
Prawie wybijała północ gdy przypomniała sobie o liście. Najpierw chciała zostawić to na następny dzień ale jednak wstała. Wyjęła go i zaczęła czytać.
Słowa na początku zadziwiały ale z każdą nową linijką treść wciągała coraz mocniej więc kończyła i zaczynała od nowa z poczuciem, że list przenika jej duszę...
#####
Nie pamiętała, żeby kiedykolwiek śniły się jej takie koszmary. Była zmęczona i zniechęcona. Nakrzyczała na synka gdy ten chciał zabawkę. Do pracy szła jak na skazanie a na każde polecenie wzbierał w niej gniew.
Minęło kilka tygodni a ona czuła się coraz gorzej. Poirytowana, wściekła, pełna nienawiści.
Emocje były podobne. Splatały się w jedno. Zamazywały obraz i dusiły jak gęsta mgła. Wiedziała tylko, że musi z tym skończyć...
####
- Kolejna przemoc domowa? Policjant zajrzał pod prześcieradła - Szkoda dzieciaka. A to co? Podniósł białą kopertę bez adresu i przyglądał się jej chwilę
- Pewnie list pożegnalny. No nic. Sprawdzi się na posterunku...

autor

ZOLEANDER

Napisany: 2023-08-17 Dodano: 2023-08-25 12:12:53

Ten wiersz przeczytano 987 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie