1 listopada...pamięć i zaduma

. ...w ciszy przeszłość spoczywa i tylko od nas zależy, co z niej ocalimy, co pozostanie w pamięci, co dla przyszłości...

.


...żal, że się za mało kochało, myślało o sobie, nie zdążyło w wielu sprawach...teraz jest za późno...


Tych co już odeszli obrazy w pamięci,
na ich grobach znicze zapalić wypada,
przywoływać duchy, co niebytem tknięci.
Dzień ludzkiej zadumy...Pierwszy Listopada!

Wspominajmy zmarłych, którzy stóp odciski
zostawili dla nas, czasem oznaczeni,
wiele dróg kreślili, choć koniec im bliski.
Trudu, poświęcenia...nic i nikt nie zmieni!

Odeszli tak dawno, a może to wczoraj,
pośród łez potoku, czasem bez żegnania,
trwających w niebiosach modlitwą dziś wspieraj.
Czekają cierpliwie...aż do zmartwychwstania!

Wszak uczyli wielu dorastać w miłości,
prawdę, krwią poznać, chociaż los ubogi,
wyborów dokonać w razie konieczności.
Walką, pracą, wiarą...wyznaczali drogi!

Czas ludzkiego życia bez przodków cóż znaczy,
chcesz się ich poradzić, żalić w życia sprawie,
wtedy żyją obok, choć obraz w rozpaczy.
Odczuwasz ich bliskość...dłoń wyciągasz prawie!

Zmarli to wspomnienie, testament sumienia,
smutek i tęsknota, czekanie przyszłego,
miłość i cierpienie, łzami przebaczenia.
Myślą wędrującą...obecność dawnego!

Wspominajmy przodków, od serca, z imienia,
krewnych i znajomych w alejach cmentarza,
w blasku znicza, kwiatów czas przeistoczenia.
Myśl pamięć zachowa...obrazy odtwarza!



Autor: Halina53
Kudowa Zdrój, 1 listopada 2018

. ...mamy jeszcze kogo wspominać... komu zapalać świeczkę i kłaść na grobie kwiaty...

autor

Halina53

Napisany: 2018-11-01 Dodano: 2018-11-01 11:23:36

Ten wiersz przeczytano 1521 razy

Oddanych głosów: 37

Rodzaj Sylabiczny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie