Lokomotywa

Na drodze lokomotywy
widać pokrzywy

Parzą w oczy
kolejny bąbel zaraz wyskoczy

Następna kłoda pod koła
a z boku ktoś woła i woła

Nic nie słyszysz
nic nie widzisz

Obrazy przelatują
nic nie rejstrują

Wszystko kręci się do okoła
a z daleka ktoś jednak woła

Dalej zaćmienie
świata zaślepienie

Chwila zamyślenia
na ludzi spojrzenia

Widze masz doła
znowu obok ktoś woła

Jednak nic nie czujesz
tylko obrazy kolejne malujesz

Szkoda ze czarno białe
które są zbyt małe

By zrozumieć coś
co czuje ktoś

Lepiej myśl kolorowo
a zarazem przyszłościowo

Usłysz wołanie
o spokój i cisze błaganie

Pozwól by lokomotywa się dalej toczyła
swoim czarem jeszcze zaskoczyła

...oby zaskoczyła...

autor

Nati

Dodano: 2005-04-03 20:38:39

Ten wiersz przeczytano 444 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie