Los
wypełniona strachem
po brzegi
pęka dzban łez
tonie dusza
niemy krzyk
ciemna głębia
tłumi wołanie
nikt nie słyszy
lęku serca
błagań pomocy
autor
Baba Jaga
Dodano: 2017-03-04 00:54:19
Ten wiersz przeczytano 1106 razy
Oddanych głosów: 44
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (42)
Witaj Jaguś,
Tak niewiele trzeba słów, żeby wyrazić to, co właśnie
w wierszu przekazałaś. Pozdrawiam serdecznie i
dziękuję, że wpadasz:)
Smutne :(
Miłego dnia.
I taki bywa los człowieka - ładnie BABA JAGO
Pozdrawiam
Piękne ujęcie. Czy to fikcja, czy rzeczywistość?
Wszystkiego dobrego.
Pozdrawiam serdecznie.
No masz Ci los.
Smutek.Wszystko i nic.Pozdrawiam.
Bardzo dziękuję za odwiedziny,czytanie i komentarze.:)
Wyraziście wyrażona desperacja. Dobrze, że takie dni
mijają i najczęściej nawet z pozornie beznadziejnych
sytuacji znajduje się wyjście ;o)
bardzo smutny ten wiersz
tyle ludzi obok i nikt nie słyszał wołania? :(
serdecznosci:)
Wymowny i właściwie we wszystkich czasach. Smutkiem
powialo ale życie nie zawsze jest wesołe. Piękny
wiersz...
Moc uścisków ...
Strasznie smutne; w pigułce pokazana depresja.
A ja Ci moc pozdrowień słonecznych
przesyłam :)
Smutne to...
pozdrawiam wiosennie :)
Smutno bardzo
Przygnębiająca refleksja. Peelka najwyraźniej przeżywa
obecnie bardzo ciężkie chwile. Życzę jej odmiany losu
i niespodziewanej pomocnej dłoni!
Pozdrawiam :)
Samotni wśród ludzi...
pozdrawiam:)