Los

zamykamy się w sobie. powoli przestajemy słyszeć
samych siebie.
smutny wiersz
miłej soboty :)

zdanie tylko na siebie i wlasne niemoce cierpimy
samotni wsrod ludzi...
smutny wiersz

pozdrawiam:)

Faktycznie czasami nikt nie słyszy, ale oby jak
najrzadziej się to ludziom przytrafiało :) Pozdrawiam
serdecznie +++

to bardzo smutne, że nikt nie słyszy wołania o pomoc

Osobiście wydaje mi się, każda
dusza - człowiek ma swojego opiekuna (Anioła),
wystarczy
tylko w ciszy usłyszeć jego głos,
on podpowiada, tylko bardzo cichutko....
:)
Serdecznie pozdrawiam jak zawsze!

W takich chwilach samotność przeraża.

bywa że puszcza
wołania nie wpuszcza...
+ Pozdrawiam :)

Za drzwiami sąsiada, w klatce schodowej wołania o
pomoc nie słyszymy, co dopiero dalej.
Ale jest też druga grupa ludzi, którzy wołanie o pomoc
usłyszą, tak więc Jagódko na pewno wcześniej czy
pózniej ktoś usłyszy.

Miłego weekendu, pozdrawiam.

Gdy się przyczynę rozpozna,
wtedy pokonać go można!
Pozdrawiam!

To straszne że nikt nie słyszy...
Pozdrawiam milutko:)

Witaj. Najwyrazniej peelka znalazla sie w bardzo
trudnej zyciowej sytuacji, wierze, ze ktos uslyszy jej
rozpaczliwe wolanie. Dobra dramaturgia. Moc
serdecznosci.

Przykro,że ludzie są głusi na wołanie o pomoc
bliźniego. Pozdrawiam serdecznie.