Los ma czasem własny plan
A gdyby tak się nie zdarzyło
to pandemonium wczesną wiosną,
patrzyłabym ci w oczy z bliska.
W kuchni z widokiem na zatokę
wspólne śniadanie byśmy zjedli,
a później spacer, mewy w porcie
wołałyby nas po imieniu
w języku mewim - pięknym, prostym.
Wracając, poszlibyśmy brzegiem
i może znalazłbyś bursztyny,
po jednym dla mnie i dla ciebie.
Na piasku mogłabym napisać,
darować morzu nasze słowa
te najpiękniejsze i najczulsze.
Wiatr by pochwycił pierwsze "kocham"
i razem z marzeniami uniósł.
Robilibyśmy tysiąc rzeczy,
to rozmawiając, to znów milcząc,
szczęściu wychodząc wciąż naprzeciw,
ufnie patrzylibyśmy w przyszłość.
https://www.youtube.com/watch?v=ER3YbMJL564
autor
Turkusowa Anna
Dodano: 2020-03-27 18:40:05
Ten wiersz przeczytano 1572 razy
Oddanych głosów: 62
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (57)
Aniu
Popłynęłaś marzeniami,
wplatajac między wersy.
Rozbudziłaś wyobraźnię
i nadzieję. Pozdrawiam serdecznie
Pięknie, Aniu...!
Bursztyny poczekają... Jak czekały na nas od tylu
wieków, cierpliwe.... Pozdrawiam serdecznie : )
No niestety, tak jest z losem.
A wiersz super.
Ty potrafisz zauroczyć strofami.
Pozdrawiam serdecznie:)
Czwarta zwrotka szalenie mi się podoba :) Pozdrawiam
Umów się z chłopakiem (w dwie osoby wolno) pożycz od
sąsiadów psa do wyprowadzenia i całkowicie zgodnie z
przepisami możesz iść na spacer plażą.
Tak, piękna melancholia. Ukruciło sie nam. Odsiadka
bez winy. Mieliśmy swoje plany, ale zmuszeni jesteśmy
przetrwać. Pozdrawiam.
Co się odwlecze, to nie uciecze... Warto dostrzec
pozytywy sytuacji i uznać ją za swego rodzaju próbę,
również dla relacji i uczuć.
Wymowny i do bólu prawdziwy wiersz Aniu :) Życie ma
zawsze własne plany i nie pyta nas o zgodę :)
Jak zawsze zauroczona twoim wierszem :)
Pozdrawiam cieplutko i zostawiam dla ciebie
przytulaski i łobuziaczki przez szybkę :)
Witaj Aniu:)
Aż się melancholia rozchodzi po pokoju:)
Tak trzymaj:)
Pozdrawiam serdecznie:)
"Robilibyśmy tysiąc rzeczy" - można sobie teraz te
"tysiąc rzeczy" powyobrażać, a za kilka tygodni, jak
dobrze pójdzie, można tam będzie rzeczywiście
pojechać. Pozdrawiam
Jak zwykle Twoje słowa wiążą się w poezję.
Pozazdrościć takiego daru tworzenia.
Serdeczności Aniu :)
...do usług:))
Ładna rozbudzająca wyobraźnię melancholia.
Życiowy przekaz skłaniający do refleksji nad istotą
owego życia i potrzeby miłości.
Pozdrawiam.
Marek
Wszystko można nadrobić. Szczególnie takie cudne
zamiary.
To prawda, że los czasami namiesza, ale jeśli tego
efektem jest tak dobry wiersz...
A w przyszłość zawsze trzeba patrzeć z ufnością :-)
Piękny :-) Pozdrawiam ciepło :-)